Towarzystwo niektórych roślin pomidor lubi i obok nich rośnie bardzo dobrze. Obok innych zaś częściej choruje i słabiej owocuje. Blisko pomidorów warto też sadzić kwiaty, np. aksamitki i nagietki. Pomidor to warzywo dość podatne na choroby. Dlatego, jeśli chce się go uprawiać bez preparatów chemicznych, trzeba dbać o profilaktykę, wzmacniać odporność przez sadzenie obok roślin sprzyjających jego zdrowiu. Szczególnie polecam uprawę między pomidorami czosnku, nawet tak luźno pomiędzy roślinami. Na obrzeżach grządki z pomidorami warto też mieć rumianek, nagietki, aksamitki. Przy okazji warzywniak wygląda ładniej. Rumianek, oprócz zwiększania odporności pomidorów, sprzyja też zawiązywaniu ich owoców, bo zwabia owady zapylające. Polecam zaopatrzyć się w nasiona w Sklepie Niepodlewam Pomidor lubi towarzystwo: * agrest * aksamitka * cebula * czosnek * fasola (zwłaszcza wczesna) * marchew * nagietek * nasturcja * pietruszka * rumianek * sałata * seler * szczypiorek * szparag * szpinak Do wzmacniania i nawożenia pomidorów świetna jest gnojówka z pokrzywy. Pomidor nie lubi towarzystwa: * bób * groch * kapusta (brukselska, głowiasta biała, głowiasta czerwona, pekińska, włoska) * morela * ogórek * orzech włoski * papryka * rzodkiewka * ziemniak (obok pomidorów wręcz nie wolno go uprawiać!)
Folia u mnie to będzie na opcje nr 2 czyli owoce (winogron, arbuz, truskawki), gdyż na pomidory mam już inną (nie widać jej ale stoi na górce za tą malutka folią i żywopłotem) Wymiary: Szerokość: 3000mm (3m) Długość: 9000mm (9m) Wysokość: 2200mm (2.2m) w szczycie, 1500mm (1.5m) na bocznych gięciach
Ogórki i pomidory w szklarni są niepożądaną kombinacją, ale co zrobić, gdy wielkość działki nie pozwala na posiadanie więcej niż jednej struktury Ogórki i pomidory w szklarni: różnica w warunkach uprawy2 Zasady wspólnej uprawy roślin3 Obejrzyj wideo: Kurczaki faszerowane hormonami – dzieci szybko rosnących, a mężczyźni niewieścieją?Ogórki i pomidory w szklarni: różnica w warunkach uprawyPomidory nie tolerują wysokiej wilgotności, optymalne wskaźniki – do 60%. W parze z ogórkami szybko zdumiewają się pasożytnicze formy. W rezultacie spada wydajność, warzywa nie dojrzewają w Depositphotos Ogórki i pomidory w szklarni są trudne do połączenia, ale jeśli pewne wymagania są spełnione, można uzyskać przyzwoite zbioryOgórki, przeciwnie, są wrażliwe na wilgoć, wymagają dostatecznego zwilżenia gleby i powietrza. Z braku wilgoci szybko zanikają, wewnątrz warzyw pojawiają się puste przestrzenie, co obniża jakość wspólnej uprawy roślinJak sadzić ogórki i pomidory w szklarni, aby uzyskać przyzwoite zbiory? Najłatwiej jest podzielić rośliny warzywne podczas sadzenia w szklarni, biorąc pod uwagę optymalne część szklarni folią, między dwiema kulturami wykopuj szczegóły żelaza lub materiału dachowego. W takim przypadku można monitorować poziom wilgotności dobrą wentylację sadzenia ogórków:odległość między pędami nie jest mniejsza niż 40 cm, odległość nie jest mniejsza niż 50 cm;obowiązkowa podwiązka – konstrukcja pionowej kraty;Wskaźniki wilgotności – nie mniej niż 70%;temperatura powietrza – nie poniżej +25 ° C;podlewanie każdego dnia w strefie podstawowej;nawożenie raz na 2 tygodnie stosuje się nawozy organiczne;przycinanie pożółkłych liści i łodyg;zbieranie ogórków uprawiać pomidory w szklarniach, przygotowanie gleby rozpoczyna się na jesieni – dodawaj nawozy, wykopuj glebę. Kilka dni przed posadzeniem sadzonek, przygotować odwierty, gleba powinna ogrzać się w warunkach naturalnych do +15 ° posadzeniu roślin, wylać dziurę, na ziemię. W pierwszych dniach ważne jest, aby chronić bakterie przed uzyskaniem ultrafioletu. Temperatura nie powinna przekraczać +18 ° C. W czasie upałów należy często przeprowadzać przerzuty, aby utworzyć odbywa się pod korzeniem, nie spadając na rośliny, częstotliwość – co 7-10 dodatkowe nawożenie co 3 tygodnie. Do pomidorów nie rozszerzają się, odcinają pędy, które wychodzą z gałęzi z głównej takich warunkach ogórki i pomidory mogą rosnąć wygodnie w tej samej szklarni, ale zbiory mogą być niższe niż w przypadku uprawy wideo: Kurczaki faszerowane hormonami – dzieci szybko rosnących, a mężczyźni niewieścieją?Pomidory uprawiane w tunelu wymagają podlewania co 3-4 dni. Czasami, w upalne dni może być konieczne codzienne podlewanie. Pamiętaj, że niedostatek wody może prowadzić do pękania owoców. Samo pękanie nie jest bardzo problematyczne, ponieważ pomidory wciąż są jadalne. Niestety nie będą już tak ładne.
Powszechnie wiadome jest, że sąsiedztwo warzyw to czynnik, który trzeba brać pod uwagę planując warzywnik lub rabatę mieszaną. Poznajcie które rośliny można bez obaw sadzić koło siebie. „Jedne warzywa lubią swoje towarzystwo, a inne mniej. Warto to wiedzieć, zanim je posadzimy” – Janina Mroczek, Jawor Prowadzę działkę od 35 lat i przez ten czas wiele się nauczyłam. Swoją wieloletnią wiedzę i spostrzeżenia pragnę przekazać innym działkowiczom, zwłaszcza tym początkującym. Warzywa z własnej uprawy to prawdziwy skarb, ale bez kwiatów i krzewów owocowych nasze ogródki nie wyglądałyby tak pięknie. I dlatego swoją działkę podzieliłam na 3 kwatery – część warzywną, kwiatową i sadowniczą. Pracy jest sporo, ale mimo to oboje z mężem z niecierpliwością wyczekujemy wiosny. Budząca się do życia przyroda zawsze napawa nas radością i zachęca do działania. Czy istnieje najlepsze sąsiedztwo dla roślin krzyżowych? Kapustowate (Brassicaceae), dawniej nazywane krzyżowymi, to dość liczna rodzina, do której zaliczamy około 4000 gatunków. W kuchni najczęściej wykorzystujemy różne kapusty, brukselkę, kalafiory, brokuły, rzodkiew czy jarmuż. Wszystko co lubimy mieć na talerzu warto mieć też w przydomowym ogródku warzywnym. Nie ma uniwersalnych zasad dotyczących uprawy współrzędnej z kapustowatymi, dlatego zawsze warto podchodzić do sprawy indywidualnie (z poziomu gatunku). Nie mniej, rośliny kapustowate (zazwyczaj) najlepiej rosną w towarzystwie innych kapustowatych, ziół, cebuli, buraków, selerów i ogórków. Nie lubią za to sąsiedztwa marchwi, pomidorów i truskawek. Zazwyczaj, bo wyjątkiem jest np. rzodkiew, która źle rośnie w towarzystwie innych kapustowatych i hyzopu, ale w sąsiedztwie marchwi i pomidorów czuje się wyśmienicie. - odpowiada dr inż. Tomasz Mróz Wysiew nasion warzyw Przed planowaniem warzywnika i sadzeniem, warto przemyśleć co warto wysiać wcześniej, aby mieć większe i szybsze plony. Już w lutym należy prowadzić wysiew pomidorów oraz selera. Kiełki tego ostatniego rosną dość powolnie, dlatego nasiona wsadzone do ziemi do niewielkich szklarenek w lutym, wzrosną na około 10 cm sadzonki w kwietniu. Sadzenie warzyw a planowanie warzywnika W związku z tym, że zaczynamy nowy sezon ogrodniczy, chciałabym przekazać trochę wskazówek odnośnie rozplanowania warzyw na działce, czyli ich sąsiedztwa. Mało kto wie, ale rośliny, podobnie jak ludzie, mają swoje sympatie i antypatie. Niektóre bardzo się lubią i posadzone obok siebie wspaniale rosną. Inne, będąc w swoim sąsiedztwie, częściej chorują i dają niższe plony. Dobrze znać niektóre sekrety natury. Pomidory Pomidory nie mogą być posadzone blisko rzodkiewek i kapusty, bo opóźniają ich kwitnienie Pietruszka Pietruszka dobrze rośnie tuż obok pomidorów. Sieję ją na grządkach po kapuście i fasoli. Rzodkiewka Rzodkiewka uwielbia ogórki, sałatę, cebulę i buraki. Sałata Sałata lubi ogórki, por, cebulę, rzodkiewkę, fasolę szparagową. Groch Groch należy sadzić koło marchwi, ogórków, selera, truskawek. Dobrze rośnie po marchwi i burakach. Koper Koper wysiewam obok cebuli, sałaty, ogórków, buraków. Seler Seler lubi kalafiory i pomidory. Kapusta Kapusta, kalafior i kalarepa doskonale się czują w sąsiedztwie buraków, cebuli, ogórków i selera. Czosnek Czosnek da obfite plony posadzony po ogórkach i niedaleko pomidorów, selerów, buraków i truskawek. Ogórek Ogórek lubi sałatę, koper, kukurydzę, seler, słonecznik oraz cebulę. Por Por wysadzam przy marchwi, burakach, fasoli lub sałacie. Mam nadzieję, że dzięki moim uwagom inni działkowicze będą cieszyć się zdrowymi i dużymi plonami ze swoich ogródków. Janina Mroczek
Pomidory: mocniejsze środki ochrony. W uprawie pomidorów stosować można również inne, silniejsze środki chemiczne o różnorodnym działaniu; preparaty te to np. Ridomil, Curzate, Acrobat Do sałatek, kanapek, gotowania, podczas diety – ogórki i pomidory, mają różnorodne zastosowania. Świetnie sprawdzają się jako dodatek do wielu potraw. Najchętniej zjadane w porze letniej, gdy są najbardziej soczyste i bogate w witaminy. Najsmaczniejsze i najzdrowsze są oczywiście te z domowych upraw i własnego ogródka. Jeżeli jesteśmy posiadaczami przydomowego kawałka zieleni, sami możemy zasadzić te ulubione warzywa i je pielęgnować! Chcecie wiedzieć jak to zrobić? Odpowiadamy. GLEBA Dobrze przygotowana gleba stanie się najlepszym miejscem wzrostu wszystkich warzyw. Zarówno pomidory, jak i ogórki wymagają odpowiednich warunków, aby móc bez przeszkód dojrzewać. Starajmy się wybierać miejsca dobrze nasłonecznione, gdyż zarówno pomidory, jak i ogórki najlepiej dojrzewają w temperaturze od 16 do 27 stopni. Ogórki: Glebę należy użyźnić czyli porządnie odchwaścić i połączyć z kompostem. Jeżeli ziemia, w której planujemy hodować ogórki jest uboga w składniki odżywcze, można dodatkowo wysypać na nią fosforu (35-45 g/10 m2) i potasu (165-200 g/10 m2). Substancje pomogą we wzroście i dojrzewaniu ogórków. Wszystkie te prace musimy wykonać jesienią w roku poprzedzającym wysiew i uprawę. Pomidory: Podobnie jak w przypadku ogórków, ziemia, do której będziemy sadzić nasze pomidory, również musi zostać odpowiednio przygotowana – usuwamy z niej wszystkie chwasty i użyźniamy kompostem. Czynności te możemy wykonać także w roku poprzedzającym uprawy. Oprócz tego musimy pamiętać, aby spulchnić ziemię wieloskładnikowym nawozem mineralnym na głębokość około 20 cm. Możemy to zrobić bezpośrednio przed zasiewem, we wcześniej przygotowanych dołkach, dokładnie tam, gdzie zasadzimy nasze pomidory. SIEW I SADZONKI Wysiewanie nasion do gruntu musi odbywać się dopiero po przymrozkach, czyli zwykle jest to okres po 15 maja lub w pierwszej połowie czerwca. Zmieniający się klimat nie daje nam gwarancji, kiedy dokładnie nastąpią ostatnie mrozy, dlatego nie należy się zwieść kilkoma ciepłymi dniami w kwietniu lub początkiem maja. Lepiej odczekać trochę czasu. Najbezpieczniejsza będzie metoda posadzenia gotowych już sadzonek, które możemy sami wyhodować w doniczce u nas w domu, szklarni lub tunelu foliowym. Ogórki: Nasiona ogórka wysiewamy, gdy temperatura utrzymuje się już w granicach 16 stopni. Rozplanowując poszczególne sadzonki w glebie, dobrze jest zachować odpowiednie rozstawy. W przypadku ogórków gruntowych jest to mniej więcej 80 x 100 cm, a jeśli chodzi o odmiany pnące to w granicach 50-80 x 100 cm. Rozsiewamy zwykle po 2, 3 nasionka do jednego gniazda. Jeżeli chcemy najpierw wyhodować sadzonki, a dopiero później posadzić je do gruntu, nasiona wsypujemy do doniczki już w kwietniu. Pamiętajmy, aby umieszczać jedno góra dwa nasiona do jednej doniczki, stale podlewać i przechowywać w temperaturze od 16 stopni w nocy do 25 w dzień. Gotowe sadzonki wkładamy do ziemi po przymrozkach. Wcześniej możemy je hartować, czyli przygotowywać do zmiany klimatu i otoczenia i wynosić doniczki z sadzonkami początkiem maja na kilka godzin na zewnątrz. W ten sposób po przesadzeniu lepiej zaaklimatyzują się w glebie. Pomidory: Pomidory nie są warzywami, pochodzącymi z Polski, dlatego wysiane wiosną do gruntu, trudniej rosną i dojrzewają, a często nawet nie urosną w pełni. Dlatego lepiej zdecydować się na ulokowanie sadzonek w doniczkach, a dopiero później w glebie. Sadzonki najlepiej przygotowywać już w lutym i zapewniać im temperaturę do 25 stopni, dlatego dobrze jest trzymać je w domu na parapecie tuż nad kaloryferem. Sadzonki wymagają stałego nawodnienia i pielęgnacji. W taki sam sposób jak ogórki, możemy hartować również pomidory. Jest to bardzo dobra metoda, gdyż dzięki niej warzywa przyzwyczajają się do zmiennych warunków atmosferycznych i łatwiej znoszą późniejszą aklimatyzację na zewnątrz. WYMAGANIA: Pomidory i ogórki pochodzą z jednej „rodziny” sadzonek. Jeżeli szkodniki zaczną nam niszczyć pomidory, a obok zasadzone mamy ogórki, zwykle zrujnują obie uprawy. Dobrze jest zasadzić inne warzywo pomiędzy pomidorami i ogórkami. Świetnie sprawdzi się, np. sałata lub seler. Warto posadzić gdzieś w okolicy bazylię, odstraszy szkodniki, jak np., krety czy nornice (o ochronie ogrodu przed szkodnikami możecie przeczytać TUTAJ). Pomidory i ogórki są ciepłolubne. Najlepiej będą się czuć w południowej części ogródka, ponieważ potrzebują długiego nasłonecznienia, od 6 do 8 godzin dziennie. Gdyby słońce było zbyt mocne, możemy przykryć je agrowłókniną. Pamiętajmy także o stałym nawadnianiu warzyw, najlepiej podlewać je wieczorem lub wcześnie rano, aby nagrzana woda nie spaliła liści. Jeśli mamy tylko niewielki ogródek, z powodzeniem możemy uprawiać warzywa, takie jak pomidory i ogórki! Wystarczy zostawić sadzonki w doniczkach i po przymrozkach wystawiać je na słońce lub ułożyć na trawniku. W miarę wzrostu, możemy przesadzić nasze sadzonki do większych donic. Solidna konstrukcja i dobre osadzenie w glebie to podstawa! Kolejny krok to wykopanie wokół tunelu dołków pod zakopanie końcówek folii ogrodniczej. My wykopaliśmy dołki na głębokość prawie 40 cm. Chodzi o to, żeby żadna wichura nam nie poderwała folii. Kolejnym krokiem było naciągnięcie folii na konstrukcję. W czerwcu ogrodnicy podejmują zwykle decyzję o tym, czy uprawa pomidorów pod osłonami może zostać przedłużona. Do jesieni może plonować tylko taka plantacja, na której rośliny: mają dobry wigor, zdrowe liście, wolne od zmian chorobowych, łodygę o wyrównanej średnicy na całej długości, dobrze rozwinięty system korzeniowy, nie więdną w dniach o intensywnej operacji słonecznej i nie są zasiedlone przez szkodniki. Należy jednak liczyć się ze zdrobnieniem owoców latem, w okresie wysokiej temperatury i przy intensywnym słońcu. Pomidory Troska o system korzeniowy. Przebieg pogody zimą i wiosną w tym roku nie był najkorzystniejszy dla roślin. Przez dość długi okres utrzymywała się niska temperatura, z tego względu, aby zmniejszyć zużycie opału, wielu ogrodników instalowało kurtyny energooszczędne. W najchłodniejsze dni nie były one rozsuwane, a w niektórych szklarniach podwieszono je na stałe i zdejmowano dopiero na początku kwietnia. W takich przypadkach kurtyny wpływały na podniesienie temperatury w obiektach, ale znacznie ograniczały dostęp światła do roślin i sprzyjały zwiększeniu wilgotności. Dlatego w pełnię owocowania rośliny weszły w większości przypadków osłabione i ze źle rozwiniętym systemem korzeniowym (fot. 1). Przygotowując rośliny do okresu letniego należy pamiętać, że o ich przetrwaniu decydują dobrze rozwinięte korzenie, od których kondycji zależy, czy w upalne letnie dni rośliny otrzymają dostateczną ilość pożywki. Dlatego należy wprowadzać do maty raz w miesiącu Previcur Energy 840 SL, a w kilka dni później preparat stymulujący rozwój systemu korzeniowego (np. Bio-Algeen S 90 czy Resistim). Fot. 1. Słabo rozwinięty system korzeniowy w macie wełny mineralnej Modyfikacje pożywki. Przy zmiennych warunkach świetlnych dobrze jest wprowadzać nieznaczne korekty stężenia pożywki, a jej EC utrzymywać na poziomie 3,0–3,3 mS/cm w godzinach porannych i wieczornych, natomiast w godzinach popołudniowych — w celu lepszego pobierania wody — nieco obniżyć (najlepiej uzależniać je od nasłonecznienia). Nie należy jednak zmniejszać go poniżej 2,6–3,0 mS/cm (w zależności od odmiany), gdyż może to odbić się negatywnie na jakości owoców (zmniejszenie ich trwałości, twardości, pogorszenie smaku). Zbyt wysokie EC pożywki może z kolei doprowadzić do osłabienia wzrostu i zmniejszenia średnicy pędu w części wierzchołkowej oraz do zakwitania gron w mniejszej odległości od wierzchołka (charakterystyczne dla roślin o przewadze cech generatywnych — fot. 2). Jeżeli po okresie słonecznej pogody następuje kilka dni pochmurnych, trzeba zredukować ilość pożywki i częstotliwość jej podawania. W przeciwnym razie wzrośnie wilgotność w matach, a silne parcie korzeniowe spowoduje, że do owoców dostarczana będzie zbyt duża ilość wody, pojawiać się na nich mogą wówczas mikrospękania i zielone plamy lub zielone piętki, spowodowane intensywnym przyswajaniem przez roślinę azotu przy niedoborze potasu i magnezu (fot. 3). Zjawisko to ma miejsce u zbyt „wegetatywnych” roślin (często u szczepionych poprowadzonych na jeden pęd). W nadmiernie wilgotnej macie spada również zawartość tlenu. Fot. 2. O przewadze cech generatywnych świadczy, między innymi, mała odległość kwitnącego grona od wierzchołka Fot. 3. Nadmierne pobieranie azotu przy słabym odżywieniu potasem i magnezem sprzyja powstawaniu zielonej piętki Pędy boczne. W wielu szklarniach pędy boczne pomidorów wyprowadzane są już w kwietniu. Niektórzy producenci decydują się na to znacznie później, ponieważ obawiają się nadmiernego zagęszczenia uprawy w okresie wczesnowiosennym i problemów z utrzymaniem zdrowotności plantacji. Wyprowadzenie bocznych pędów w czerwcu pozwoli na zwiększenie plonu z powierzchni, a w upalne dni poprawi klimat w obiekcie. W zależności od pokroju odmiany, na roślinach latem powinno być o 4 lub 5 liści więcej niż wiosną. Wpłynie to na poprawę mikroklimatu, ponieważ zwiększona powierzchnia transpiracji pozwala obniżyć temperaturę w obiekcie. Dolne dojrzewające grono powinno jednak pozostać odsłonięte. W niskich szklarniach należy częściej opuszczać rośliny tak, aby ich wierzchołek nie był narażony na zbyt silne działanie promieni słonecznych. Na poprawę mikroklimatu może wpłynąć wyprowadzanie spod wierzchołka, tak zwanych pędów wegetatywnych, uszczykiwanych za drugim liściem. Zapobieganie chorobom. Bardzo często ceny pomidorów latem są niskie. W związku z wysokimi kosztami opału niektórzy producenci przestają ogrzewać obiekty nocą. Te oszczędności, zwłaszcza gdy temperatura nocą spada poniżej 15°C, nie służą przyszłości plantacji. Rezultatem takiego postępowania jest pojawienie się chorób — przede wszystkim szarej pleśni i zarazy ziemniaka — ponieważ w obiekcie nocą gwałtownie wzrasta wilgotność powietrza, rośliny mają mokre liście, które osuszane są dopiero przez słońce. Podczas dni pochmurnych liście dłużej pozostają zwilżone, pojawiają się mikrospękania owoców w okolicach szypułki, a wybarwienie owoców jest niejednolite i niezbyt intensywne. Niektóre odmiany w takich warunkach reagują również zmniejszeniem trwałości owoców. Zwalczanie chorób w nieogrzewanych obiektach czasem nie przynosi dobrego rezultatu, dlatego lepiej jest zapobiegać infekcjom poprzez: systematyczną kontrolę wilgotności w obiekcie, zwłaszcza jeśli nie ma w nim systemu sterowania klimatem; kontrolę temperatury i wilgotności powietrza oraz osuszanie roślin w obiektach w godzinach nocnych; usuwanie gron po zebranych owocach oraz liści w miarę możliwości podczas dni słonecznych i w godzinach porannych; przy usuwaniu liści odcinanie ich ostrym nożem lub sekatorem; opryskanie roślin preparatem grzybobójczym po usunięciu liści i gron; usuwanie, zwłaszcza z niskich szklarni, wszelkich odciętych części roślin, by nie pozostawały w międzyrzędziach, jednak w obiektach, w których wprowadzono entomofagi, warto pozostawić liście w międzyrzędziach, wskazane jest wówczas dogrzewanie uprawy nocą; utrzymywanie optymalnej wilgotności (75–80%); unikanie mechanicznego uszkadzania roślin; przestrzeganie higieny w obiektach. Podsadzanie pomidorów. Plantacje, na których rośliny mają drobne liście wierzchołkowe, delikatną łodygę, więdną w słoneczne dni, są osłabione przez występujące choroby i zasiedlone przez szkodniki, nie będą dobrze plonować latem. Jeżeli straty roślin w obiekcie wynoszą ponad 30%, decyzja o przygotowaniu nowego nasadzenia nie podlega dyskusji. Niektórzy planują na miejscu po pomidorach sadzenie ogórków na zbiór jesienny lub podsadzają pomidory z wiosennego nasadzenia młodymi, 16–18-dniowymi, siewkami pomidorów w AO blokach. Rośliny w „koreczkach” sadzi się w kostki, w których rosną pomidory z pierwszego nasadzenia (fot. 4). Przez 3–4 tygodni rosną one wspólnie, a po zbiorze ostatniego grona usuwane są rośliny z nasadzenia zimowego. Starą uprawę należy likwidować tak, by nie uszkodzić młodych roślin. Jest to zabieg czasochłonny, ale dzięki podsadzaniu letnia przerwa w owocowaniu się skraca. Przy planowaniu podsadzania roślin należy stosować preparaty biologiczne (Macrolophus caliginosus, Encarsia formosa, Eretmocerus eremicus) do zwalczania mączlika szklarniowego. Fot. 4. Podsadzanie siewek pomidorów Tradycyjna uprawa jesienna. Większość producentów przygotowuje jednak nową rozsadę w kostkach wełny mineralnej. Jest ona sadzona na miejsce stałe dopiero po oczyszczeniu obiektu ze starych roślin. Przerwa w owocowaniu jest wówczas dłuższa, ale zdecydowanie łatwiej prowadzić w ten sposób plantację i utrzymać rośliny w dobrej kondycji, wolne od szkodników i chorób. Pomidory do uprawy w cyklu jesiennym wysiewane są w maju i w pierwszych dniach czerwca. Do tych nasadzeń producenci na ogół wybierają odmiany o trwałych owocach, o masie 180–200 g, wybarwiających się na kolor intensywnie czerwony, z połyskiem. Kłopoty w tunelach. Uprawy pomidorów w tunelach foliowych są zawsze bardziej narażone na porażenie przez choroby. Duże wahania temperatury powodują, że rośliny po nocy mają wilgotne liście. Dodatkowo wysoka wilgotność powietrza w tunelach sprzyja rozwojowi szarej pleśni, dlatego konieczne jest wykonywanie zabiegów zabezpieczających rośliny przed tą chorobą przy użyciu zarejestrowanych środków (Euparen Multi 50 WG, Sumilex 500 SC, Switch 62,5 WG, Rovral Flo 255 SC). Wśród niektórych ogrodników panuje pogląd, że wprowadzanie trzmieli latem do obiektów, zwłaszcza do tuneli, mija się z celem, ponieważ owady te nie spełniają wówczas swojej roli i najczęściej wylatują w poszukiwaniu pyłku poza obiekt. W takich przypadkach kwiaty się hormonizuje, trzeba jednak wiedzieć, że na owocach tworzących się po tym zabiegu okwiat pozostaje przy szypułce, a w warunkach zwiększonej wilgotności powietrza i przy nocnych spadkach temperatury na tych właśnie resztkach okwiatu zaczyna rozwijać się szara pleśń. Ogórki Trzy cykle. Uprawę tych warzyw ogrodnicy prowadzili zwykle w dwóch cyklach — wiosennym i jesiennym — jednak w ostatnich latach pojawiło się zapotrzebowanie na ogórki sałatkowe dobrej jakości także latem, więc producenci zaczynają wprowadzać trzy nasadzenia, z podsadzaniem (fot. 5). Takie postępowanie pozwala na uzyskanie wyższych plonów z jednostki powierzchni. Ogórki mogą być wysiewane: w grudniu na zbiór wiosenny; w kwietniu — na zbiory wiosenno-letnie; pod koniec lipca i na początku sierpnia na zbiór jesienny. Ochrona roślin. Przy podsadzaniu ogórków trudniej utrzymać plantację wolną od szkodników (głównie dotyczy to przędziorków i wciornastków oraz mszyc) i chorób, a intensywna ochrona chemiczna przed tymi szkodnikami negatywnie wpływa na kondycję roślin. Dlatego w tego typu uprawach do walki ze szkodnikami należy włączać środki biologiczne przeciwko: przędziorkom — Phytoseiulus persimilis, Feltiella acarisuga, Amblyseius californicus; wciornastkom — Amblyseius cucumeris oraz Orius insidiosus i O. laevigatus; mszycom — Aphidius colemani, Aphidioletes aphidiomyza. Integrowana ochrona przed szkodnikami pozwoli na zmniejszenie liczby zabiegów chemicznych i umożliwi częstsze zbiory ogórków, które przy długim dniu i dobrym nasłonecznieniu dorastają bardzo szybko. Fot. 5. Uprawa ogórków z podsadzaniem Do uprawy w okresie letnim należy wybierać odmiany z odpornością na mączniaki (prawdziwego i rzekomego). Bardzo często ogrodnicy pierwsze objawy mączniaka rzekomego mylą z symptomami kanciastej plamistości. Przy niskiej wilgotności powietrza nie zawsze obserwuje się na dolnej stronie liścia zarodniki grzyba. Zabiegi ochrony nie hamują wtedy rozwoju choroby, a zwiększenie wilgotności sprzyja wręcz jej rozwojowi. Opryskiwać najlepiej wcześnie rano, jeśli robimy to wieczorem, trzeba po zabiegu osuszyć rośliny poprzez wietrzenie i ogrzewanie obiektu. Nawadnianie i nawożenie. Ogórki mają dużą powierzchnię liści, przez którą transpirują duże ilości wody. System korzeniowy roślin musi być bardzo dobrze rozwinięty, w przeciwnym razie nie mają one szans na przetrwanie. Ogórki posadzone na wełnie mineralnej powinny mieć ponadto dostarczoną odpowiednią ilość pożywki (podczas słonecznych dni, w zależności od rodzaju maty, 2,5–3,5 dm3/roślinę), a to z kolei wymaga bardzo sprawnie działającego systemu nawadniania. W okresie dorastania dużej liczby owoców może następować spadek wartości pH w matach. Należy wtedy wyłączyć z pożywki amonową formę azotu. Wartość EC pożywki dla ogórka powinna się zawierać pomiędzy 2,2–2,8 mS/cm. Nie należy jednak jednorazowo dokonywać większych niż o 0,3 mS/cm zmian tego parametru. Mikroklimat. Latem trzeba utrzymywać wysoką wilgotność powietrza w obiekcie (80%), w którym posadzone są ogórki. Niektórzy producenci montują system zraszaczy, które zwilżają powierzchnię liści. Gdy w szklarni lub tunelu nie ma górnego zraszania lub zamgławiania, ogrodnicy polewają wodą przejścia pomiędzy rzędami roślin. Utrzymanie właściwego klimatu w uprawie ogórków jest znacznie trudniejsze niż w uprawie pomidorów. Podobnie ważne, jak zwiększenie wilgotności powietrza w ciągu dnia, jest podwyższenie temperatury nocą przynajmniej do 19°C i osuszenie liści. W przeciwnym razie utrzymanie plantacji wolnej od chorób nie jest możliwe. W najbardziej nasłonecznionych miejscach w obiekcie pojawia się nieraz na owocach pomidora sucha zgnilizna wierzchołkowa. Ogrodnicy zwykle w takich przypadkach zmieniają skład pożywki lub wbijają w maty dodatkowe kapilary, dobrze jednak wówczas opryskiwać plantację saletrą wapniową (głównie owoce). Gdy po okresie pochmurnej pogody pojawia się słońce, pomidory reagują więdnięciem liści. Wskazane jest wtedy cieniowanie obiektów. Nie należy jednak nigdy zbyt mocno cieniować szklarni, ani używać preparatów, które nie przepuszczają światła w pochmurne dni (np. wapna lub gliny). . 391 213 268 205 269 33 488 187ogórki i pomidory razem w tunelu
