Tatuaż do ciała Wodoodporna Kalkomania Wydrukowana w bardzo wysokiej jakości i grafiki Łatwa aplikacja przy pomocy wody: tatuaż nakładamy na suche ciało - bez balsamu, kremu itd. Zdejmujemy wierzchnią warstwę folii, przykładamy do ciała w wybranym miejscu. Tak nałożony tatuaż należy namoczyć, przycisnąć i przytrzymać około 30 sekund. Następnie odklejamy delikatnie papier podkładowy i czekamy aż tatuaż wyschnie. Arkusz ma rozmiar 11cm x 6,5cm Duży wybór wzorów Na innych aukcja dostępne inne wzory tatuaży
Michał Anioł i Kolumb ★★★ AZAZEL: upadły anioł jak powieść Akunina ★★★ sashenka7: AZRAEL: anioł śmierci według wierzeń żydowsko-muzułmańskich ★★★★ Marian7_2008: DIABEŁ: upadły anioł, kuszący do grzechu ★★★ GABRIEL: anioł u Maryi ★★★ LUCYFER: z łac. niosący światło, upadły anioł Abaddon(Abbadon, "niszczyciel")hebrajskie imię greckiego Apollyona, anioła Czeluści (Ap 9, 11); także anioła, który związał Szatana na tysiąc lat (Ap 20). W Księdze Hymnów (których kopia znajduje się wśród rękopisów odkrytych w Qumran) mowa o "otchłani Abaddon" i potokach, Beliala które wdarły się do Abaddon [por. Tyloch, Rękopisy z Qumran nad Morzem Martwym, s. 264, przyp. 32, s., 267 przyp. tłum.]. W apokryfie z I w., Księdze starożytności biblijnych Pseudo-Filona, mowa o Abaddonie jako miejscu (szeolu, piekle), a nie duchu czy demonie. Podobnie Milton w Paradise Regained (IV, 624) posługuje się pojęciem Abaddon jako określeniem miejsca, to jest otchłani. Zgodnie ze współczesną wiedzą, po raz pierwszy pojęcie to upersonifikował autor Apokalipsy św. Jana, gdzie stało się ono imieniem anioła. W Dziejach Tomasza z III w. Abaddon jest imieniem demona, lub samego Szatana, i tak też rozumie je Bunyan w Wędrówce pielgrzyma. Według Mathersa, autora The Greater Key of Solomon, Abaddon to imię Boga, którego użył Mojżesz, prosząc Stwórcę o zesłanie plagi gradu na Egipt. Kabalista Józef ben Abraham Gikattila używa słowa Abaddon jako określenia szóstej z siedmiu "warstw piekła", której zarządcą jest anioł Pasjel (por. Cohen, Talmud, s. 380). Klopstock w Mesjadzie nazywa Abaddona "ciemnym aniołem śmierci". O "szponiastych skrzydłach" Abaddona pisał Francis Thompson w wierszu To the English Martyrs (Apollyon). Abaddon jest również utożsamiany z aniołem śmierci i zniszczenia, demonem czeluści, z władcą demonów podziemnego świata oraz Samaelem i Szatanem (zob. De Plancy, Słownik wiedzy tajemnej, s. 9; Grillot, A Pictorial Anthology o f Witchcraft, Magic and Alchemy, W tym ostatnim dziele Abaddon występuje jako "Anioł zniszczenia z Apokalipsy". W The Magus Barretta Abaddon przedstawiony jest na kolorowej rycinie jako jeden z "demonów zła".AbbadonaAbbadona - niegdyś serafin i wierny towarzysz Abdiela (rozświetlonego serafina).AdiraelAdirael - ("wspaniałość Boga"); w niebie zajmował wysokie miejsce (archanioł?), obecnie służy Belzebubowi, księciu "król ognia")anioł chóru tronów, zwykle towarzyszący Asmadajowi. W demonografii, Adramelech jest ósmym z dziesięciu arcydemonów; jest także wielkim kanclerzem piekła i kawalerem Orderu Muchy, ustanowionego, jak głosi legenda, przez Belzebuba. Wezwany, Adramelech ukazuje się pod postacią muła lub pawia (zob. De Plancy, Słownik wiedzy tajemnej, s. 10, 58). W The Historty of Magic Seligmanna demon ten jest przedstawiony jako koń. W Drugiej Księdze Królewskiej (17, 31) Adramelek (Adramelech) jest bogiem Sefarwaitów z Samaru, któremu składano ofiary z dzieci. Adramelech bywał utożsamiany z babilońskim Anu i Molochem Ammonitów. W Raju utraconym Milton nazywa Adramelecha "idolem Asyryjczyków" (imię to pochodzi z mitologii asyryjskiej); w tym samym poemacie Adramelech jest upadłym aniołem, pokonanym w walce przez Uriela i Rafaela (VI, 460-463). W Mesjadzie Klopstcka Adramelech jest "nieprzyjacielem Boga, bardziej podstępnym, pysznym i złośliwym niźli sam Szatan, diabłem straszliwiej wyklętym i większym hipokrytą". Zob. ilustrację w: Schaff, A Dictionary of the Bible, s. 26, gdzie Adramelech jest przedstawiony pod postacią skrzydlatego, brodatego lwa. Na ilustracji w Słowniku wiedzy tajemnej De Plancy'ego (s. 10) demon ten został ukazany jako muł z ogonem - w mitologii perskiej jeden z siedmiu Aguares)niegdyś anioł należący do chóru cnót, obecnie książę piekła, dowodzący 31 legionami złych duchów. Ukazuje się pod postacią starca siedzącego okrakiem na krokodylu, z krogulcem na ręce. Uczy wszystkich języków i potrafi wywołać trzęsienie ziemi (zob. De Plancy, Słownik wiedzy tajemnej, s. 10-11). Reprodukcję pieczęci Agaresa zob. w: Waite, The Book of Black Magic and of Pacts, s. 166. Według legendy Agares był jednym z 72 duchów, które król Salomon uwięził w mosiężnym naczyniu i wrzucił do jeziora (według innej wersji tej legendy wygnał go do "dolnego Egiptu").AdiraelAgniel - w "Zoharze" czwarta z dziesięciu Sefirot Zła i Nieczystości (inaczej Gamchikot, Gog Szekla), odwrotna do świętej sefiroty Chesed - "miłość".Agrat bat MachlatAgrat bat Machlat - żeński anioł nierządu, jedna z trzech pomocnic Samaela (oprócz Lilith i Naamy). "Talmud" ostrzega: "Nikt nie powinien samotnie wychodzić w nocy, szczególnie w środę i w sobotę, ponieważ Agrat córka Machlat przebywa na zewnątrz z osiemnastoma miriadami aniołów zniszczenia, z których każdy oddzielne ma zezwolenie na to, by czynić zło".AlatAlat - demon - w mistyce żydowskiej, upadły anioł władający drzewami - upadły anioł z "Zoharu", porównywany do Samaela: "zły wąż, bliźniacza dusza jadowitego boga".AmiAmi - niegdyś anioł chóru potęg, obecnie "wielki przewodniczący niższych sfer". Posiada "doskonałą znajomość astrologii i sztuk wyzwolonych".AmmitAmmit - żeński demon egipskiego sądu w zaświatach, otoczony trwogą jako "pożeracz zmarłych", z głową krokodyla , tułowiem drapieżnego kota i zadem hipopotama. Potwór ten czyha podczas sądu obok wagi, żeby potem połknąć - elektor Piekła, niegdyś anioł władający jednym z 28 Pałaców - jeden z siedmiu elektorów - (Anani, Hananel, Chananel)-miał zstąpić z Nieba na górę Hermon i sprowadzić na Ziemię - (Chnum, Azael) jeden z przywódców upadłych aniołów. Tak jak Szemhazaj, prosząc o rękę córki człowieczej, Istahar, obiecał jej wyjawić pełne Imię Boże i za to został strącony z - (Appollyon, Apollion; "niszczyciel") - w Biblii jest Aniołem Czeluści i sługą Boga, w okultyzmie jednak i w pismach niekanonicznych jest aniołem zła. Imieniem tym posługiwano się również nazywając siedzibę złych duchów (Piekło). Bunyan w "Wędrówce pielgrzyma" opisuje go tak: "pokryty jest rybią łuską, ma skrzydła niczym smok, niedźwiedzie łapy, a z jego brzucha bucha dym i ogień".ArakibaArakiba - (Arakab, Aristikifa, Artakifa); zły (upadły) anioł, który miał sprowadzić na Ziemię grzech, a obecnie pełni rolę dziesiętnika armii Samaela (Szatana).ArakielArakiel - ("ten, który sprawuje władzę nad Ziemią") według etiopskiej "Księgi Henocha" , jeden z dwunastu upadłych aniołów. Miał ludzi uczyć orientacji w - według etiopskiej "Księgi Henocha" , jeden z upadłych - w okultyzmie jeden z dwunastu markizów Imperium Piekła, demon władający wonnymi - (Arael, Ariael, "gniew boży"); anioł z głową lwa, czasem dobry a czasem upadły (w każdym razie należał do chóru cnót); w "Testamencie Salomona" zwierzchnik demonów. Jest władcą - (Ariuch, Orioch, Arioch, "srogi lew"); w Genesis 14,1 jest królem Ellasaru, a w legendzie żydowskiej wyznaczonym przez Boga aniołem stróżem Henocha, strzegącym jego pism. Częściej jednak pojmowany jest jako wysłannik Szatana, demon zemsty, posługujący się nią jednak tylko w stosunku do tych, którzy sami się do niej - (Armers, Farmaros, Abaros, Arearos) jeden ze wspomnianych w "Księdze Henocha" upadłych aniołów, uczący "odczyniania uroków".ArmenArmen - wspomniany w "Księdze Henocha" upadły - upadły anioł z wiersza Van - (Ahriman, Ariman, Ahraman, Dahak, Angara Mainju - "Zły Duch") perskie imię Księcia Zła, pierwowzór judeochrześcijańskiego Szatana. Miał sprowadzić śmierć na ziemię poprzez zabicie pierwowzoru człowieka i zwierząt. Nie zawsze uwarzano go jednak za ducha całkowicie złego. Mazdajscy magowie składali mu ofiary. Jest bogiem równie silnym jak jego przeciwnik, Ormuzd, który postanawia go zniszczyć poprzez Dzieło - ("ten, którego stworzył Bóg") anioł służebny Szemhazaja (obaj strąceni zostali za współżycie z córkami ludzkimi).AsbielAsbiel - ("ten, który uciekł od Boga") według "Księgi Henocha" "udzielił synom Bożym fałszywej rady i namówił ich do grzechu z córkami ludzkimi", jest zatem aniołem - (Asredel, Asradel Szariel) zły archanioł objaśniający ludziom bieg - dawniej anioł chóru tronów, wraz ze swym towarzyszem Adramelechem "pragnęli z Bogiem / zrównać się, gardząc wszystkim, co poniżej".AsmodajAsmodaj - (Aszmedaj, Asmodiusz, Sidonej) upadły "mający skrzydła, polatujący to tu, to tam i znający tajemnice przyszłości". Uczy matematyki i potrafi uczynić człowieka niewidzialnym. Jest wodzem 72 legionów duchów piekielnych. Przywołany, ukazuje się pod postacią istoty o głowach byka, barana i - pierwotnie jeden z wodzów chóru cherubinów, obecnie (według "Pistis Sofia") demon kary. W Kabale jedna z nieczystych - ("duch zła") "wściekły diabeł", kiedyś serafin, który miał (według Forlonga) upić Noego, w Księdze Tobiasza zaś (3, 8; 8, 3) jest złym duchem, który zabił siedmiu nowo poślubionych mężów Sary. W demonologii jest zarządcą piekielnych domów gry. Cabbel przedstawia go jako syna Lilith i Samaela (lub samego Adama!!!). W tradycji żydowskiej jest teściem demona Bar Szaloma. Uważany jest za wynalazcę wszelkiej rozrywki, muzyki, tańca i sztuk dramatycznych. W Talmudzie przedstawiany jest jako "król demonów" i władca liczb parzystych. Ma "napełniać mężczyzn żądzą, prowadzącą do wiarołomstwa" oraz "obdarzać magicznymi pierścieniami; pokazuje, jak stać się niewidzialnym; uczy geometrii, arytmetyki, astronomii i nauki o ruchu". Wezwany, ma się ukazywać jako książę o trzech głowach (byczej, ludzkiej i baraniej) z ogonem węża i gęsimi nogami, który ziejąc ogniem dosiada smoka i dzierży chorągiew oraz - (Asterot) niegdyś serafin i książę chóru tronów, obecnie wielki Książę Piekła (jeden z siedmiu, którzy odwiedzili Fausta), jego skarbnik i nauczyciel sztuk wyzwolonych. Wezwany, ukazuje się jako "piękny anioł jadący na smoku, w prawym ręku trzymający żmiję", jednak przeraźliwie cuchnący. Według tradycji angielskiej występuje jako "wąż o ceglastoczerwonym mieniącym się ogonie, dwu żółtych silnych i krótkich nogach, blado żółtawym brzuchu, rudobrązowej szyi i ostrym szpikulcu zakończonym na kształt kolca jeża".AstarteAstarte - (Aszterot, Asztoret, Isztar-Wenus) główne żeńskie bóstwo starożytnych Fenicjan, Syryjczyków i Kartagińczyków, bogini Księżyca i płodności (pierwowzór Afrodyty). W okultyźmie żeński demon kwietnia, w "Raju Utraconym" I, 509-510, upadły anioł, utożsamiany z Astarotem (według De Plancy' ego jest jego samicą, przedstawianą z głową jałówki).AszmedajAszmedaj - (Aszmodaj, Asmodée, Asmadaj, Chammadaj, Sydonaj) choć w tradycji rabinackiej ma być posłańcem Boga, to jako przeciwnik Salomona, władca Południa i przywódca 66 legionów upadłych częściej pojmowany jest jako anioł zła, w przeszłości cherubin (w okultyzmie wąż kuszący Ewę) i wielki - zły anioł, pomagający pokonać przeciwnika; wzywany w zaklęciach mających skłócić - wódz upadłych aniołów z "Księgi Henocha".Aurchi Be-Ram ElAurchi Be-Ram El - upadły anioł, który przed potopem miał utrzymywać grzeszne stosunki z córkami - (Oza) strącony za utrzymywanie grzesznych stosunków z córkami - według tradycji rabinackiej wygnany z nieba za grzeszne stosunki z córkami ludzkimi, lub za sprzeciwienie się wyniesieniu patriarchy Henocha, gdy ten został przemieniony w anioła Metratona. Miał wyjawić Salomonowi niebiańskie tajemnice, czyniąc go najmądrzejszym człowiekiem na ziemi, a przed potopem spłodzić (razem z Azaelem) ze złą Naamą, córką Lameka, asyryjskie bóstwa - (Azjel, Asjel - "ten, którego umacnia Bóg") początkowo anioł służebny, zamieszkujący siódme niebo. Miał nauczyć ludzi czarów pozwalających opuszczenie Słońca, Księżyca i Gwiazd na ziemię. Ma być jednym z przeciwników czterech świętych władców żywiołów i strażnikiem ukrytych - według "Księgi Henocha" jeden z upadłych aniołów objaśniających ludziom bieg - (Hazazel, "Bóg umacnia") według "Księgi Henocha" jeden z wodzów 200 upadłych aniołów, który "nauczył mężczyzn wykuwać miecze i tarcze", a kobiety "noszenia ubrań i malowania powiek". Zohar nazywa go jeźdźcem dosiadającym węża. Niegdyś był cherubinem i wodzem chóru niższych aniołów, obecnie to anioł upadły, ale wciąż potężny. W "Apokalipsie Abrahama" to "władca piekła, zwodziciel ludzkości", który jest demonem o siedmiu wężowych głowach, czternastu obliczach i dwunastu skrzydłach. Strącony miał być przez Boga za odmówienie złożenia pokłonu Adamowi. Ma być chorążym Szatana, a być może również pierwszym aniołem, jaki został - upadły serafin, który w dramacie "Niebo i ziemia" Byrtona jest błagany przez pobożną Anah, wnuczkę Kaina, o wyjawienie Pełnego Imienia Boga i który w dniu Potopu unosi ją na inna - według "Księgi Henocha", upadły anioł wygnany z Niega za współżycie z córkami - jeden z wodzów dwustu upadłych aniołów "Księgi Henocha", a także jeden z tych, którzy utrzymywali grzeszne stosunki z - w mistyce żydowskiej anioł będący ucieleśnieniem zła, geniuszem śmierci. Właśnie Azrael miał być czwartym aniołem, któremu udało się przynieść Bogu garść ziemi, z której następnie został stworzony Adam. Ma on mieć "siedemdziesiąt tysięcy stóp i cztery tysiące skrzydeł, a w jego ciele znajduje się tyle oczu i języków, ile żyje ludzi na świecie."AzrafilAzrafil - według De Plancy' ego "straszliwy anioł" i jeden z demonów. BaalberytBaalberyt - (Balberyt, Berit, Beal, Elberyt) niegdyś książę chóru cherubinów, obecnie piekielny arcykapłan i mistrz ceremonii nakłaniający do bluźnierstwa i morderstwa oraz poświadczający pakty między ludźmi a - (Batarjal) jeden z dwustu upadłych aniołów etiopskiej "Księgi Henocha".BaelBael - (Baal - "pan" lub "władca") potężny król podziemnego świata służący we wschodniej części Piekła. Jest zwierzchnikiem 60-70 legionów diabłów. Przywołany, ukazuje się jako istota o głowach człowieka, ropuchy i - (Balam) niegdyś anioł chóru panowań, obecnie wielki i potężny Książę Piekła (dowodzi 40 legionami duchów piekielnych) o trzech głowach: byka, człowieka i barana, z wężowym ogonem i pałającymi ogniem oczyma. Przedstawiany jest nago, na niedźwiedziu, z krogulcem w - (Barajiel) upadły anioł z "Księgi Henocha".BarakijalBarakijal - według "Księgi Jubileuszów" jeden z "czuwających", którzy zgrzeszyli z córkami ludzkimi. W Piekle jest nauczycielem astrologii. W "Księdze Henocha" miał być jednym z "dziesiętników" (przywódców) upadłych - niegdyś anioł chóru cnót, obecnie Wielki Książę i zwierzchnik 30 legionów złych duchów. Ma "rozumieć śpiew ptaków, znać przeszłość i potrafić przepowiedzieć przyszłość. Przywołać go można tylko, gdy Słońce znajduje się w - zły archanioł z "Księgi Henocha".BatraelBatrael - (Batariel, Badariel, Batrael, Batarjal, Metarel) w "Księdze Henocha" jeden z dwustu upadłych aniołów, czasem przywoływany w zaklęciach ZugeBat Zuge - sefirota zła i nieczystości, określenie - ("zwierzę") potwór chaosu (wieloryb, hipopotam, krokodyl) stworzony piątego dnia Stworzenia. Jest rodzaju męskiego i stanowi lądowy odpowiednik morskiego, żeńskiego potwora morza - Lewiatana. Według tradycji rzymskokatolickiej jest władcą ciemności (pomimo, że w Księdze Hioba 40, 19 określony jest jako "początek dróg Bożych"). Przedstawiany jest jako słoń o łapach niedźwiedzia, w Piekle ma pełnić funkcję wielkiego podczaszego i opiekować się obżarstwem oraz wszystkim tym, co dotyczy - (Belfagor, Baal - Peor - "władca szczelin" lub "bóg Baal z góry Phegor) pierwotnie był czczonym pod postacią fallusa moambickim bogiem rozpusty. Wedłóg kabalistów należeć miał niegdyś do chóru księstw. W Piekle jest demonem odkryć i przemyślnych wynalazków. Ukazywać się ma pod postacią młodej kobiety. Masters przypuszcza, że Belfagor jest odpowiednikiem hinduskiego - (Berial, czasem Beliar) jeden z najpotężniejszych upadłych aniołów, niegdyś należał do chóru cnót. Często bywa utożsamiany z Szatanem. Jest "Panem Kłamstwa", zwanym również "Niegodnym". Właśnie za ciągłe kłamanie oraz za pogardę okazywaną nowostworzonemu człowiekowi miał zostać strącony. Milton w "Raju utraconym pisze: "Ostatni nadszedł Belial: bardziej sprośny / Umysł nie został strącony z Niebiosów / Ni rozkochany występniej w występku". Na rycinie Jacobusa Teramo tańczy przed Salomonem, składając mu listy uwierzytelniające. Jest symbolem niezależności i Księciem - ("nic nie wart") stworzony zaraz po Lucyferze z garści ognia anioł chóru cnót i chóru aniołów, miał upaść "jako pierwszy wśród cnotliwszych", strącony za odmowę uznania obrazu Boga. Beliar wspomniany był w kilku księgach Starego Testamentu jako zły duch, symbol i personifikacja zła. W Drugim Liście do Koryntian św. Paweł pyta: "(...) jaka jest wspólnota Chrystusa z Beliarem?" traktując Beliara jako wodza demonów lub personifikując go z samym Szatanem. W literaturze apokryficznej Beliar jest księciem ciemności, często też nazywa się go prymasem Piekła. Według niektórych Beliar nigdy nie był aniołem, ale, podobnie jak Aryman, niezależnym i równym Bogu - (Beelzebub, Belzebud, Belzaboul; Beel - Zewuw : "Władca Much", Baal Zewul : "książę"; "Władca Chaosu") pierwotnie bóstwo syryjskie; w Drugiej Księdze Królewskiej filistyński bóg Ekronu; w Kabale wódz 9 złych aniołów Piekła. Choć często nazywany "władcą złych duchów", nie jest jednak utożsamiany z Szatanem. W Niebie miał być - (Beezebut) niegdyś książę serafinów, obecnie upadły anioł i zły duch lipca, przeciwnik anioła - anioł ciemności i anioł zła z tradycji - jeden z dwustu upadłych aniołów z etiopskiej "Księgi Henocha".ByletBylet - (Belet) niegdyś anioł chóru potęg, w Piekle przewodzi 85 legionami demonów. Jest królem, dosiada siwego konia, a jego przybycie oznajmia ogłuszający głos trąby. CarreauCarreau - (Carnivean) niegdyś książę chóru potęg, obecnie demon wzywany w litaniach sabatowych i mający nakłaniać do nieokazywania - niekiedy utożsamiany z Baal-Peorem i Nisrochem upadły anioł z "Raju utraconego".ChobalielChobaliel - według Voltaira jeden z upadłych aniołów wymienionych w tradycjach o patriarsze Henochu. DagonDagon - w mitologii Fenicjan, bóstwo przedstawiane w postaci morskiego potwora: pół-człowieka i pół-ryby, w "Raju utraconym" upadły - (Diabolus) diabeł z "Holy War" Bunyana, walczył z Szadajem (Bogiem) wspomagany przez "diabolian": Apollyona, Pytona, Cerberusa, Legiona i innych...DrsmielDrsmiel - zły anioł, przywoływany w zaklęciach magicznych mających skłócić - (Dobiel, "bóg-niedźwiedź") anioł opiekuńczy Persji i jeden z oskarżycieli Izraela (przez co musi być uważany za anioła upadłego, tak jak pozostałych 70 lub 72 aniołów narodów, prócz patrona Izraela - Michała, którzy uczestkiczyli w waśniach między narodami). Według hebrajskiej "Księgi Henocha" Dubiel wraz z Samaelem są przedstawicielami Szatana w sądzie - (Douma, aramejskie "Cisza") anioł milczenia i śmiertelnej ciszy, anioł opiekuńczy Egiptu i Książę Piekła, mający po sobą (według "Zoharu") "dziesiątki tysięcy aniołów zniszczenia". Ma być również "wodzem aniołów gehenny; a towarzyszy mu orszak dwunastu tysięcy miriadów złych duchów, a wszystkie zajmują się karaniem grzeszników". Dodatkowo wspomina się o nim jako o "tysiącookim aniele śmierci, uzbrojonym w ognisty bicz i miecz z płomieni". W babilońskiej legendzie o zstąpieniu Ishtar do Hadesu Duma występuje jako strażnik czternastej bramy. EblisEblis - (Haris, "rozpacz") odpowiednik judeochrześcijańskiego Szatana z mitologii perskiej i arabskiej. Niegdyś miał być wysokim rangą aniołem i ozdobą Raju. Strącono go za odmowę oddania pokłonu nowo stworzonemu Adamowi. Czasem mówi się, że jest ojcem wszystkich - w etiopskiej "Księdze Henocha" "dziesiąty spośród potężnych [upadłych] aniołów, którzy nauczyli ludzi budować machiny wojenne, wyrabiać ozdoby ze srebra i złota, nosić biżuterię i używać perfum."Ejszet ZenunimEjszet Zenunim - (Iszet Zenunim) żeński anioł rozpusty i nierządu z Kabały, jedna z czterech towarzyszek Samaela. Jest ona, tak jak Lilith, żeńskim aniołem trucizn i - żeński, wyjątkowo nikczemny i złośliwy - upadły anioł z "Księgi Henocha".EszmadajEszmadaj - król demonów literatury - (hebrajskie "moc Boża) według etiopskiej "Księgi Henocha" upadły anioł, który nauczył ludzi wróżyć z chmur. FarcufFarcuf - (hebrajski "dwulicowy", "hipokryta") upadły anioł będący geniuszem cudzołóstwa i pożądliwości, byś może jeden z aniołów godziny czwartej. Najprawdopodobniej właśnie Farcuf ukazuje się Judzie na rozstaju dróg, by zwrócić uwagę patriarchy na jego synową, - węgierski demon pojawiający się w idiomach i zwrotach jak np. Niech cię Fene - niegdyś anioł chóru tronów, obecnie (w Piekle) wielki markiz i poeta, dowódca 20 legionów - (Forkalor, Furkalor) przed upadkiem anioł chóru tronów. Obecnie jest wielkim księciem lub generałem piekielnym dowodzącym 30 legionami złych duchów, którego specjalnym zadaniem jest zatapianie okrętów wojennych i zabijanie ludzi. Wezwany ukazuje się pod postacią człowieka ze skrzydłami - (Moraks, Maraks) lord lub hrabia Piekła przewodzący 36 legionami złych duchów. Uczyć ma astronomii i sztuk wyzwolonych. Wezwany, ukazuje się pod postacią - (Foras, Furkas, Fourkas) prezydent lub książę Piekła, uczący logiki i matematyki, znający właściwości ziół i kamieni. Odzyskuje utracone majątki i czyni ludzi niewidzialnymi. Ten "rycerz, wielki wódz piekielny" ma pod sobą 29 legionów - niegdyś anioł chóru tronów i chóru aniołów, w Piekle potężny markiz dowodzący 29 legionami duchów. Uczy sztuk pięknych , retoryki i języków. Potrafi u ludzi wzbudzić miłość do ich nieprzyjaciół. Wezwany, ukazuje się pod postacią potwora morskiego. GaapGaap - (Tap) niegdyś anioł chóru potęg (mocy), w Piekle wielki prezydent lub wielki książę oraz "Król Południa", dowodzący 66 legionami złych duchów (częściej jednak za Króla Południa uważa się Szatana lub, ewentualnie, Samaela). Przedstawia się go jako ludzką istotę ze skrzydłami - (aramejskie "Bóg jest moją pomocą") jeden z dwustu upadłych aniołów "Księgi Henocha". To właśnie on, według legendy, miał zwieść Ewę w Raju. Podobnie jak Azazel, również uczył ludzi obchodzić się z - (hebrajskie "odpłata Boża") niegdyś potężny eon i wysoki rangą święty anioł, obecnie zły przeciwnik cherubinów służący pod rozkazami Lilith - demona rozpusty i oblubienicy - niegdyś anioł chóru potęg, w Piekle jeden z dwunastu prezydentów podziemnych krain. Ma być również "Księciem Zachodu" (częściej tą rolę powierza się Lewiatanowi).GolabGolab - ("podżegacz") upadły anioł buntu i gniewu, sługa "czarnego Samaela". Jest jedną z sefirot zła i nieczystości oraz przeciwnikiem - piąta z dziesięciu sefirot zła i - (Gorson, Gorsou) upadły anioł służący pod rozkazami Lucyfera. Ma być Księciem Południa, rolę tą raczej przypisuje się jednak jego - zły anioł przywoływany w zaklęciach przeciw nieprzyjacielowi. HakaelHakael - jeden z siedmiu przywódców upadłych aniołów, "siódmy" - jeden z upadłych aniołów w etiopskiej "Księdze Henocha".Harab-SerapelHarab-Serapel - ("kruki śmierci") sefira przeciwna do Necach, której zewnętrzną powłoką są Teumiel i Baal Chanan. Jest również siódmym z dziesięciu demonów świata asija. Jeżeli o Harab-Serapel mówi się w liczbie mnogiej, ich przywódcą jest i MarutHarut i Marut - wysokiej rangi aniołowie, którzy zakochawszy się w kobiecie o imieniu Zobra (lub Zuhra), wyjawili jej sekretnie imię Boga, za co zostali strąceni z Nieba. Teraz uczą magii i czarnoksięstwa (według jednej z wersji legendy w lochu niedaleko Babilonu, wisząc głową w dół). Zobra zaś, wykorzystując moc wyjawionego imienia, przenieść się miała na planetę Wenus, z którą odtąd w mitologii mahometańskiej jest - (Haures, Hawres, Flauros) niegdyś zajmował wysokie stanowisko w hierarchii niebiańskiej; jaden z 72 demonów, które miał Salomon zamknąć w mosiężnym naczyniu i wrzucić do morza lub jeziora. Miał królowi opowiedzieć dzieje świata i upadku - upadły anioł z mitologii kananejskiej, syn skrzydlatego bóstwa o imieniu Sahar lub Szarer. Helel próbował zająć tron najwyższego boga, za co został pozbawiony dowództwa nad nefilimami i strącony do otchłani. Czasem interpretuje się go jako pierwszego upadłego anioła, o którym wspomina "Księga Henocha", jednak najprawdopodobniej jest nim - (Orus) upadły anioł z "Raju utraconego" Miltona, w mitologii egipskiej bóg nieba, syn Izydy i - jeden z przywódców upadłych aniołów w "Księdze Henocha".HurmizHurmiz - jedna z córek Lilith. ImamiaszImamiasz - według kabały niegdyś anioł chóru księstw i jeden z 72 aniołów noszących boskie imię Szemhameforasz; w Piekle opiekun podróżników. Przywołany odpowiednim zaklęciem upokarza lub zabija nieprzyjaciół - (Izyda) w "Raju utraconym" Milton zalicza to egipskie bóstwo życia (boginię - matkę) do pocztu aniołów upadłych. Może to mieć związek z faktem, iż Fenicjanie przemianowali Izis na Astarota, który w traktatach magicznych jest eks-serafinem i wielkim księciem krain piekielnych. JabielJabiel - zły anioł przywoływany w zaklęciach mających na celu skłócenie ha-RaJecer ha-Ra - (Jecer Ra, "zły popęd") upadły anioł będący uosobieniem złych skłonności w człowieku. W tradycji rabinickiej jest to sam - (Jikon, "podżegacz") herszt upadłych aniołów z etiopskiej "Księgi Henocha", który z pomocą anioła Asbiela zwiódł innych aniołów, kusząc ich widokiem pięknych córek ludzkich (tzn. kobiet). Z tymi to kobietami synowie boży utrzymywali następnie grzeszne stosunki, za co zostali strąceni do - jeden z dwustu upadłych aniołów "Księgi Henocha".JomjaelJomjael - ("dzień Boży") według etiopskiej "Księgi Henocha", jeden z upadłych aniołów strącony z Niebios razem z Szatanem, Szemhazajem i - anioł upadły, który przed Potopem miał utrzymywać grzeszne stosunki z córkami - w "Raju utraconym" zaliczony przez Miltona do aniołów upadłych. Jego pierwowzorem jest grecki władca niebios (Zeus lub Dzeus), przez Rzymian zwany Jupiterem, czyli - obecnie służący w Piekle były książę chóru aniołów. KafkefoniKafkefoni - (Kafzefoni) jedna z sefirot zła i nieczystości, a także król mazikin i mąż "małej trędowatej".KaimKaim - (Kajm, Kamio) niegdyś jeden z chóru aniołów, obecnie wielki prezydent Piekła, ukazujący się pod postacią drozda. Dowodzi 300 legionami duchów - (Kochbiel, Kokbiel, Kabajel, Kochab; "gwiazda Boża") niegdyś wielki książę aniołów, sprawujący władzę nad gwiazdami i konstelacjami. Obecnie anioł upadły, tak jak w Niebie dowodzi 365 legionami duchów i uczy - demon dwunastej godziny dnia, przywoływany w zaklęciach Belzebuta i - (Kasbiel, Kaspiel; "czarnoksięstwo") anioł upadły określany mianem "wodza przysiąg". Przed strąceniem z Nieba jego imię brzmiało Bikwa, co oznacza "dobry". Po upadku otrzymał swe obecne imię, które oznacza "ten, który okłamuje Boga". Według legendy Kazbiel prosił Michała o wyjawienie mu utajonego imienia Boga, Michał jednak mu - (Kesdeja, Kasdaje) ten upadły anioł, będący według etiopskij "Księgi Henocha" jednym z siedmiu przywódców buntu w Niebie, uczy "rozmaitych praktyk demonicznych, w tym także dokonywania aborcji".KlotodKlotod - żeński dżin wojny, którego pokonać jest w stanie wyłącznie anioł Marmarat, jeden z siedmiu aniołów - władca materialnego świata z gnostycyzmu walentyniańskiego; jego małżonką jest - niegdyś anioł chóru potęg, obecnie wielki książę dowodzący 48 legionami duchów z Piekła, gdzie zajmuje się nauczaniem geometrii i sztuk - upadły anioł, w okultyzmie demon morza mający postać ryby i lubujący się w zatapianiu statków. Jest również chciwy - upadły anioł, demon chorób. LajlaLajla - (Leliel, Lajlahel) jego imię najprawdopodobniej pochodzi z rabinickiej egzegzy słowa lailah (noc). Jest on demonicznym aniołem nocy, "księciem poczęcia" i bratem - (Lahasz) niegdyś anioł chóru panowań i jeden z 72 niebiańskich hierarchów noszących mistyczne imię Boga Szemhameforasz, obecnie anioł upadły opiekujący się koronowanymi głowami i zapewniający im posłuszeństwo poddanych. Strącony został za namówienie (wraz z Zakunem) 184 miriady aniołów, by skradły modlitwy umierającego Mojżesza zanim dotrą one do - (hebrajskie "ten, który zwija się w fałdy") żeński (!!!) pierwotny potwór morski i zły smok, hebrajskie imię bogini Tiamat. Lewiatan jest potworem głębin i odpowiednikiem męskiego lądowego potwora, Behemota. Jak głosi legenda, zostali oni stworzeni piątego dnia stworzenia. Lewiatan jest również jednym z Czterech Uświęconych Książąt Piekła (zachód), obok Szatana, Lucyfera i Beliala. W Biblii mowa o niej w Księdze Hioba 41, 1 - 10 (mimo że uzywany jest męski zaimek "on"), a w Hi 26, 13 nazywają ją "wężem zbiegiem" lub "wijącym się wężem". W Księdze Izajasza nazywa się ją również "wężem krętym" oraz "potworem morskim, który jest w morzu". W Apokalipsie św. Jana jest to "wąż starodawny". W tradycji kabalistów Lewiatan symbolizuje Samaela, który ma być "królem piekła" i jest utożsamiany z Szatanem. W okultyźmie zaś jest to demon "zachęcający do niewierności". Według mitologii mandajskiej u kresu czasów wszystkie dusze nieczyste mają być połknięte przez Lewiatana. LilithLilith - żeński demon poczęcia (obok Lajla), trucizn, śmierci, zniszczenia, zarazy i nierządu, który krzywdzi noworodki (męskie do ósmego, a żeńskie do dwudziestego dnia po porodzie sprowadzając na nie epilepsję - wraz z Naamą) i kobiety w ciąży, matka wszystkich demonów. Dodatkowo pierwsza kobieta i oblubienica złego anioła Samaela (Szatana). Czasem też nazywa się ją Wielką Nierządnicą Apokalipsy, potrójną boginią Nieba, Ziemi i Piekła (ten sam tytuł nadaje się Rahab). W Kabale demon piątku. Jej imię pochodzi raczej od sumeryjskiego słowa lil (wiatr), niż od hebrajskiego lailah (noc). Przede wszystkim Lilith jest pierwszą kobietą i pierwszą żoną Adama, stworzoną w ten sam sposób, co on (z ziemi Edenu). Choć wprowadziła swego męża w tajniki magii i urodziła ponad setkę dzieci, odmówiła mu posłuszeństwa i uciekła. Na prośbę Adama Bóg wysłał trzy anioły (Sansenoja, Senoja i Semangelofa) by sprowadziły ją spowrotem. Nawet w obliczu groźby uśmiercania przez Boga codziennie jednego z jej demonicznych dzieci, Lilith nie zgodziła się powrócić do Adama. "Zohar" opisuje ją jako "ogniście namiętną istotę żeńską, która współżyła z pierwszym człowiekiem", jednak kiedy Bóg stworzył Ewę, "uniosła się w powietrze i odleciała nad morze czerwone", skąd wciąż "próbuje usidlić ludzkość". W Biblii Lilith wspomniana jest tylko raz - w Księdze Izajasza 34, 14 : 15: "(...) i nawet kozłokształtny demon będzie nawoływał swego towarzysza. Zaiste, tam lelek odetchnie i znajdzie sobie miejsce odpoczynku. Tam wąż - strzała zrobił sobie gniazdo i składa jaja, i będzie je wylęgał, i zbierze je pod swój cień.". Lilith nazywana jest sową błotną, jędzą, upiorem lub duchem pustyni. Przedstawia się ją jako nagą, piękną kobietę, której ciało przechodzi w wężowe sploty. Rabini uważali ją za główną kusicielkę, demoniczną żonę Adama i matkę Kaina, która "będzie żyła i szkodziła człowiekowi aż do czsów mesjańskich, kiedy to Bóg ostatecznie wypleni zło i nieczystoąść z powierzchni Ziemi". Lilith, szkodząc rodzajowi ludzkiemu, używała różnych imion, z których siedemnaście wyjawiła pod przymusem prorokowi - niegdyś anioł boskiej opatrzności, "pracownik wieków". Miał być czwartym z nieśmiertelnych, małżonkiem Enitharmon i ojcem Orka jak również jednym z twórców Wszechświata, budowniczym czasu i artystą, który powołał do życia Golgonoozę, miasto sztuk. Po swym upadku próbował nadać światu nowy kształt: "Jestem owym mrocznym Prorokiem, co przed sześcioma tysiącami lat / został wyrzucony z łona Wieczności". Los symbolizuje wyobraźnię i poezję; czasem jest identyfikowany z - ("nosiciel światła", "dawca światła") niesłusznie utożsamiany z upadłym aniołem (Samaelem - Szatanem) na skutek błędnego odczytania fragmentu Księgi Izajasza 14, 12 "O, jakże spadłeś z nieba, jaśniejący Synu Jutrzenki". Apostrofa ta w rzeczywistości skierowana jest do Nabuchodonozora, króla Babilonu (poza tym w Starym Testamencie nie ma mowy o aniołach upadłych, pomimo że Bóg "sługom swoim nie ufa / a i w aniołach braki dostrzega" (Hi 4, 18)). Lucyfera i Szatana utorzsamili dopiero Ojcowie Kościoła tacy, jak św. Hieronim oraz słowiańska "Księga Henocha". W okultyzmie Lucyfer miał być niegdyś cherubinem, a obecnie jest Cesarzem Piekła, jednym z jego Czterech Uświęconych Książąt (wschód). Ukazywać się ma pod postacią najpiękniejszego dziecka. Jest demonem grzesznej pychy i oznacza gwiazdę lub planetę Wenus; jest "najjaśniejszym aniołem, Dzieckiem Światłości"LupusLupus - przywódca demonów zsyłających choroby. MahoninMahonin - (Machonim) według protokołów egzorcyzmów w Auch (1618) diabeł "trzeciej hierarchii i drugiego chóru archaniołów", którego przeciwnikiem w Niebie miał być św. Marek ha-MawetMalach ha-Mawet - anioł śmierci zazwyczaj utożsamiany z Samaelem lub Azraelem (według literatury rabinickiej i tradycji koranicznej).MammonMammon - (Mamona, aramejskie "bogaci") w ewangeliach św. Mateusza (6, 24) i św. Łukasza (16, 13 "Nikt nie może być niewolnikiem dwóch panów; bo albo jednego będzie nienawidzić, a drugiego miłować, albo do jednego przylgnie, a drugim wzgardzi. Nie możecie być niewolnikami Boga i Bogactwa.") Mammon jest imieniem złowrogiej siły sprzeciwiającej się Bogu. W okultyzmie jest to upadły anioł pełniący w Piekle funkcję jednego z arcydemonów i księcia kusicieli. Utożsamiany z Lucyferem, Samaelem (Szatanem), Belzebubem i Nabuchodonozorem jest demonem chciwości i skąpstwa, który (według św. Franciszka) "Dzierży berło tego świata". W średniowieczu uważano go za syryjskiego boga. W "Raju utraconym" Milton tak opisuje jeden z zastępów upadłych aniołów: "Mammon ich prowadził, / Mammon, najniżej pochylony ze wszystkich / Duchów, co z nieba runęli gdyż, nawet / I w Niebie myśli jego i spojrzenia / Zawsze w dół biegły, bardziej podziwiając / Chodniki Niebios złotem wyłożone / Niż jakiekolwiek boskie albo święte / Widoki."MaraMara - szatan w mitologii buddyjskiej. "Słudzy Mary / Aniołowie występku" uosabiają "dziesięć grzechów głównych".MarchocjaszMarchocjasz - (Marchosias) przed upadkiem anioł ten należeć miał do chóru panowań. Obecnie, w Piekle, jest wielkim markizem. Przywołany, Marchocjasz zjawia się pod postacią wilka lub dzikiej lwicy ze skrzydłami sępa i ogonem - demon - niegdyś, w Niebie, jeden z cherubinów. Obecnie anioł upadły i - (Mansemat) anioł oskarżyciel, kusiciel i wykonawca kar. Jest księciem zła, niesprawiedliwości i potępienia. Zwany jest ojcem zła oraz aniołem nieszczęścia i wrogości. Mastema miał starać się zabić Mojżesza, gdy ten podróżował przez pustynię, by spotkać się z faraonem (a następnie zatwardził serce tegoż), miał również pomagać kapłanow egipskim w wykonywaniu magicznych - (Matanbuchus, Mechembuchus, Meterbuchus, Matabukus, Beliar) anioł nieprawości, utożsamiany z Beliarem ("Beliar, którego imię brzmi Matabukus"). Imię jego ma pochodzić od hebrajskiego wyrażenia "matan buka" ("bezwartościowy dar") lub jest zniekształceniem słowa "mitdabek" ("ten, który atakuje samego siebie" - demon).MefistofelesMefistofeles - (Mefistofiel, Mefistofilis, Mefisto, "ten, który nie lubi światła") imię jego pochodzi z języka hebrajskiego ("Mefir" - niszczyciel; "tofel" - kłamca, lub "Mephistoph"-niszczyciel dobrego) albo z greckiego ("Mephostophiles" - nie lubiący światła, duch ciemności). Ma być jednym z siedmiu wielkich książąt piekła. Nazywany jest sługą Szatana (Samaela) lub też samym Szatanem. W literatuże pięknej to właśnie Mefistofeles (na rozkaz Szatana) zawiera pakt z Faustem, towarzyszy mu przez jakiś czas by zabrać jego duszę do Piekła. Jest "symbolem wartości negatywnej", a poznać go można "po zimnym okrucieństwie, jadowitym śmiechu, który doprowadza do łez, i okrutnej radości, jaką wywołuje u niego czyjś ból".Melek TausMelek Taus - (Melek-I-Taus, Melek Tawus) w religii Jezydów, anioł czczony pod postacią pawia. Miał on stworzyć Ewę z ciała - (Merasin, Meris, Metiris, Merihim, Meririm) niegdyś jeden ze świętych aniołów (anioł objawienia), obecnie przebywa w Piekle gdzie jest władcą gromu i błyskawicy; w "Raju utraconym" Miltona upadły anioł, wódz mocy powietrznych. To o nim św. Paweł w Liście do Efezjan (2, 2) ma mówić "władca mocy powietrza" (Szatan). Meresinowi dano moc wyrządzać szkodę ziemi i - ostatnia spośród dziesięciu sefirot zła i - jeden z 36 duchów zodiakalnych będących zarazem demonami chorób. Wywołuje schorzenia nerek i tylko święty anioł Adonael jest w stanie go - dewa "błędnie wymawianych słów" w zaratustrianizmie i sługa perskiego księcia demonów, - (Molech) potężny anioł upadły, "najzacieklejszy / I najmocniejszy z duchów, które w Niebie / Wojnę toczyły." ("Raj utracony" Miltona). W tradycji żydowskiej to kananejski bóg ognia lub Słońca, któremu w ofierze składano dzieci (II Królów 23,10 "I sprawił, że Tofer w dolinie synów Hinnoma przestało się nadawać do oddawania czci, by nikt nie przeprowadzał swego syna ani swej córki dla Molocha". Ma być księciem krainy łez i członkiem rady - anioł upadły, który "wieże ongi budował w Niebiosach".MurmurMurmur - (Murmus) niegdyś anioł chóru tronów i chóru aniołów, obecnie wielki książę dowodzący 30 legionami złych duchów. Przywołany, ukazuje się pod postacią wojownika w książęcej koronie, dosiadającego gryfa i otoczonego grającymi trąbami. Naucza filozofii i przymusza dusze zmarłych, by odpowiadały na jego pytania. NaamaNaama - ("dogadzająca") jedna z czterech aniołów rozpusty i towarzyszek Samaela (pozostałe to Lilith, Ejszet Zenunim i Agrat bat Machlat). Aniołowie Uza i Azazel zostali nakłonieni do grzechu właśnie przez Naamę. Błędnie nazywana "matką demonów", miała wraz z Lilith sprowadzać epilepsję na dzieci. W Księdze rodzaju Naama jest siostrą Tubal - Kaina i córką Cylli i - (Nasargiel) książę - (Nukael) zły, upadły archanioł znany z tradycji o patriarsze - niegdyś anioł chóru tronów i jeden z 72 aniołów noszących boskie imię Szemhameforasz. Obecnie anioł upadły, zajmujący się w Piekle nauczaniem astronomii, matematyki i - (Nirgal, Nirgali, "wielki bohater", "wielki król", "król śmierci") władca piekieł w mitologii babilońskiej uważany za Czarne Słońce niszczące roślinność. Jego żoną była Ereszkigal. W Biblii Nergal jest odpowiednikiem Baala, bóstwa Hadesu i bóstwem "ludzi z Kut" (2 Kl 17, 30). W okultyzmie jest szefem tajnej policji piekielnego imperium. Uważany jest za boga wojny, zarazy, gorączki oraz za ducha planety - (Nisrok, "wielki orzeł") pierwotnie asyryjskie bóstwo, czczone przez Sennacheryba (2 Kl 19, 37). Niegdyś wódz chóru księstw, obecnie (w okultyzmie) szef kuchni Domu - niegdyś anioł należący do chóru księstw i jeden z 72 aniołów noszących boskie imię Szemhameforasz (podobno nadal zachował tą godność). Miał się dołączyć do Szatana (Samaela) w czasie buntu w Niebie, a obecnie przebywa w Piekle sprawując władzę nad królami, cesarzami i wysokiej rangi - żeński demon przybierający postać skrzydlatego smoka. W Testamencie Salomona Obizut zostaje zmuszona do ucieczki przez anioła - w gnostycyzmie ofickim wąż Ofiomorfus jest odpowiednikiem hebrajskiego diabła - ("wąż") według asyryjczyków "wódz zbuntowanych aniołów". Ofis był czczony przez ofitów jako wąż, który namówiwszy Ewę i Adama do zjedzenia zakazanego owocu, pomógł człowiekowi uzyskać bostęp do boskiej - niegdyś książę chóru archaniołów, demon zachęcający do okrucieństwa i - niegdyś anioł chóru panowań i jeden z 72 noszących boskie imię Szemhameforasz, obecnie upadły anioł pomnarzający gatunki, unieśmiertelniający rasy oraz sprawujący opiekę nad - anioł, który przed Potopem współżył z córkami - demon, sługa - żeński demon, jeszcze jako anioł była jednym z najpotężniejszych mieszkańców Nieba (nie wiadomo jednak dokładnie, jaką rolę pełniła lub do którego chóru należała).OuzaOuza - anioł, który razem z Azazelem zstąpił na ziemię i współżył z córkami - egipski bóg Płodności i Królestwa Umarłych, tak jak inne bóstwa pogańskie strącony do Piekła. PajmonPajmon - ("dzwonienie") przed upadkiem anioł chóru panowań. W Piekle jest Wielkim Księciem podlegającym bezpośrednio Lucyferowi. Dowodzi 200 legionami złych duchów i upadłych aniołów, również z chóru panowań. Wezwany, ukazuje się jako mężczyzna z twarzą kobiety, ze skrzącym się drogimi kamieniami diademem na głowie. Towarzyszą mu inni książęta: Bebal i Abalam. anioł. Inkub w średniowieczu to demon, upadły anioł, lgnący do kobiet. Słowo to pochodzi od łacińskiego „incubare” (leżeć na czymś, wylęgać). Inkuby pojawiały się w snach kobiet i uprawiały z nimi seks. Czasami z tych związków rodziły się dzieci…. W średniowieczu problem inkubów był tak znacząco ważny, że w 1484 Gwarancja najniższej cenyDlaczego nasze ceny są najniższe?? Oferujemy Państwu towar prosto od producenta, bez pośredników, z zagranicznych magazynów. Wystarczy tylko troszkę cierpliwości :)Gwarancja jakościWieloletnie doświadczenie na światowym rynku pozwala nam zagwarantować Państwu najwyższą jakość usług oraz produktów poziom obsługi . W razie nie otrzymania towaru na czas wysyłamy Państwu następny lub zwracamy pieniądze. Chcesz mieć wspaniałe rzeczy za małe pieniądze?? ZAPRASZMY DO ZAKUPÓWDostawaNasz produkty wysyłane są bezpośrednio z zagranicznych magazynów, dlatego czas wysyłki najczęściej wynosi od 14 do 30 dni. Czasami, ze względu na dużą odległość, niestety się wydłuża- maksymalnie do 60 dni. Zdarza się to jednak bardzo sporadycznie. Szanowny kliencie u Nas pełen zwrot gotówki w razie nie otrzymania przesyłki!!!**W przypadku przesyłek rejestrowanych Upadły anioł. Wykonana z brązu rzeźba powstała specjalnie na paryską wystawę światową, a następnie została zakupiona przez Muzeum Prado, które z kolei w 1885 roku podarowało je miastu. Wówczas przeniesiono ją do lokalizacji, gdzie możemy oglądać ją obecnie. Widok pomniku upadłego anioła w sercu stolicy Hiszpanii, kraju Anioły są fantastycznymi stworzeniami duchowymi o wspaniałych skrzydłach. Niemal każda religia w swoich legendach opisuje aniołów, posiadających nie tylko nieziemskie piękno, ale także niesamowitą moc. Wzory aniołów są bardzo popularne w branży tatuażu i cieszą się dużym zainteresowaniem wśród kobiet i anioł ma specjalne znaczenie, które zmienia się w zależności od wybranego anioła. Istnieje kilka ich rodzajów: cherubiny, upadłe anioły, stróże i wróżki - każde z tych stworzeń niesie ze sobą określoną interpretację, o której opowiemy w tym artykule. Znaczenie cherubinów w tattoo Cherubinowie to małe dziecięce postacie aniołów o złotych włosach i błękitnych oczach. Uosabiają niewinność i czystość, a także chronią człowieka przed różnymi problemami. Najsłynniejszym cherubinem jest Kupidyn, dziecko z kręconymi lokami, które ma łuk i strzały złotego koloru. Kupidyn daje ludziom miłość, czystość i chroni przed nieodwzajemnioną postacie aniołów z reguły są najczęściej wybierane przez dziewczyn, które chcą podkreślić swoją czystość. Archaneli Archaniołowie to najwyższe anioły wojownicy, przedstawiani z mieczami lub włóczniami. Stworzenia te uosabiają ochronę człowieka i jego walkę z siłami ciemności. Jednocześnie walka toczy się nie tylko z siłami otaczającego świata, ale także z samym sobą. Na tej podstawie tatuaż przedstawiający archanioła uosabia ciągłą wewnętrzną walkę człowieka. Upadły anioł Upadłe anioły są istotami, które zostały ukarane wygnaniem z Raju. Po wybraniu tego wzoru tatuażu człowiek mówi o popełnieniu błędu w przeszłości, który odebrał mu coś również natrafić na tatuaże z ciemnoskrzydłym aniołem. Mroczny anioł (Żniwiarz dusz) oznacza, że człowiek boi się śmierci, a wykonany tatuaż przypomina mu na co dzień o każdym momencie w życiu, który musi sobie doceniać. Wróżki Wróżki przybyły do nas ze świata fantasy, w którym mieszka również wiele różnych elfów i stworzenia ze świata fantasy symbolizują lekkość, niewinność i żartobliwość. Skrzydła Często w branży tatuażu pojawiają się wzory samych skrzydeł aniołów, które są niesamowicie popularne. Skrzydła uosabniają ochronę człowieka i jego wolności. Niektórzy ludzie używają tego wzoru, aby podkreślić swoją więź z Bogiem. Złamane skrzydła wskazują na zmartwienie człowieka. Rozpostarte skrzydła uosabniają siłę i kobiet taki tatuaż jest uosobieniem czułości, gdyż dla mężczyzn znakiem siły i ochrony. Modlitwa anioła Modlący się anioł jest jednym z najbardziej poszukiwanych tatuaży. Wybierają go zarówno kobiety, jak i mężczyźni. Interpretacja tego wzoru jest następująca: wzór pomaga wysłać do nieba swoją modlitwę za krewnych i bliskich, pozwala osiągnąć równowagę duchową, leczy ból po utracie bliskiej anioła oznacza odrodzenie, a rozłożone skrzydła (przed lotem) wskazują na gotowość do osoba, wybierając dla siebie obraz anioła, nadaje mu specjalne oznaczenie. Dla kogoś obraz oznacza duchowne pragnienia, świetlaną przyszłość, walkę z siłami Ciemności i tak dalej. Tatuaż z aniołem wybierany jest często jako talizman. Ale oprócz wszystkich powyższych punktów, wiele osób wybiera ten wzór wyłącznie z punktu widzenia estetyki, bez nadawania tatuażowi specjalnego znaczenia. W końcu tatuaż ze skrzydlatym stworzeniem zawsze wygląda bardzo delikatnie, efektownie i niezrównanie. Sariel oznacza "Rozkaz boga ". W tradycji judaistycznej i islamskiej, Sariel jest imieniem archanioła. Jednak niektóre judeochrześcijańskie teksty twierdzą, że Sariel jest Aniołem Śmierci, obok Michała, Gabriela i Samaela. W innych tekstach, Sariel jest określany jako "upadły anioł". Sariel w religii jest zawsze przedstawiany jakoUpadłe anioły, demony, diabły Anioł według większości religii, w których to pojęcie występuje, jest to byt duchowy, który na różne sposoby wspiera działania i służy Bogu lub bogom. Upadły anioł W mitologi chrześcijańskiej upadły anioł to anioł wypędzony z nieba za sprzeciwienie się Bogu lub powstanie przeciwko Niemu. Po Pierwszej Wojnie w Niebie wielu aniołów zostało wypędzonych stając się upadłymi aniołami. Najbardziej znanym upadłym aniołem jest Lucyfer; mimo to słowo Lucyfer nigdzie w Biblii nie odnosi się bezpośrednio do upadłego anioła. Zgodnie z wierzeniami chrześcijańskimi upadłe anioły krążą po ziemi aż do dnia Sądu Ostatecznego, wtedy zostają zesłane do piekła. Przyczyny upadku Istnieje parę hipotez i mitów tłumaczących przyczyny upadku aniołów. Większość z nich opiera się o posiadanie przez anioły wolnej woli, odczuwania pożądania lub dumy, lub niezrozumienia działania Boga. Różne oblicza Boga Ta hipoteza opiera się na założeniu, że Bóg ma dwa przeciwstawne oblicza, jako że jest wszechwiedzący i jego blask jest potężny. Pierwsze oblicze to oblicze boskie lub 'świetliste', drugie to oblicze cieniste lub 'ciemne'. Jeśli śmiertelnicy mogliby zobaczyć świetliste oblicze Boga zostaliby natychmiast spopieleni przez Jego blask. Według tej hipotezy ciemne oblicze Boga służyło Mu do komunikacji ze śmiertelnikami. W miarę ewolucji judaizmu ewoluowały również oblicza Boga. Oblicze cieniste stało się najpierw Słowem Boga, następnie Głosem oraz ostatecznie stało się samo w sobie istotą dysponującą wolną wolą. Nastąpiło zupełne rozdzielenie oblicz, istota powstała z cienistego oblicza zaczęła ingerować w te czyny śmiertelników które reprezentują ciemną stronę natury: zniszczenie, zdradę, kuszenie, itd. Spowodowało to powstanie tego, co wielu nazywa Szatanem. Konsekwencje wolnej woli Aura Boga Hipoteza ta postawiona przez Orygenesa z Aleksandrii, jednego z ojców Kościoła chrześcijańskiego. Orygenes wierzył, że Bóg stworzył wszystkie anioły równymi i wolnymi. Jednak przez posiadanie wolnej woli część aniołów zaczęła oddalać się od Boga z własnego wyboru. Orygenes stwerdził, że anioły, które oddaliły się najmniej pozostały w bezpośrednim otoczeniu Boga, te które oddaliły się bardziej, stały się Aniołami (najniższa ranga wśród aniołów). Anioły, które oddaliły się jeszcze bardziej, stały się ludźmi, te które oddaliły się najbardziej, stały się aniołami upadłymi lub demonami - te anioły utworzyły piekło. Orygenes stwierdza metaforycznie, że pomimo że anioły te upadły i stały się ludźmi lub demonami, nie cała nadzieja jest stracona, ponieważ ludzie mogą stać się aniołami, również demony mogą odzyskać swój poprzedni anielski wygląd. Dla równowagi anioły mogą upaść, aby stać się ludźmi oraz, jeśli są wystarczająco zdeprawowane, demonami. Pożądanie Ta hipoteza wywodzi się z serii ksiąg zatytułowanych Trzy Księgi Enocha, seria ta wywodzi się z tekstów Starego Testamentu. Według hipotezy Bóg poprosił grupę wybranych aniołów o pomoc Archaniołom przy tworzeniu Edenu. Grupa ta została nazwana Obserwatorami. Obserwatorzy zesłani na ziemię zostali oczarowani przez córy ludzi, zaczęli wyjawiać ludziom sekrety niebios, takie jak ruchy ciał niebieskich (astrologia), sztukę wytwarzania broni, wyjawili również sztukę ozdabiania ciała makijażem oraz perfumami (próżność). Obserwatorzy zakochali się w kobietach, część z nich posiadło żony, z tych związków powstały istoty będące połączeniem anioła i człowieka. To rozgniewało Boga tak bardzo, że wygnał Obserwatorów z nieba i uczynił ich śmiertelnymi lub demonami. Bóg zesłał potop na ziemię, aby ją oczyścić ze zniszczeń spowodowanych przez potomków Obserwatorów. Anioły znane z imienia, które były Obserwatorami, to między innymi Semyazza, Samael oraz Azazel. Pojedynczy wers z Księgi Stworzenia w Starym Testamencie wspomina o tym wydarzeniu, ale jest to jedyna wzmianka. Duma Gdy Bóg stworzył człowieka, uznał go za swoje najdoskonalsze dzieło. Nakazał aniołom pokłonić się człowiekowi. Jednak część aniołów odmówiła pokłonienia się istocie utworzonej z prochu, gdyż sami byli zbudowani z bardziej szlachetnych składników (np. ognia). Zbuntowali się przeciw Bogu, za co zostali wygnani z Nieba. Diabeł (gr. diabolos - oszczerca) - w judaizmie i chrześcijaństwie ogólna nazwa złych, upadłych aniołów; inne określenia: szatan, demon. W demonologii judaizmu i chrześcijaństwa oraz satanologii średniowiecznej diabły tworzą hierarchię i są upostaciowione. Diabeł jako pojęcie pojawia się w religiach i wierzeniach, których panteon jest bipolarny, spolaryzowany na przeciwstawne sobie, walczące ze sobą dominia i w których dokonało się przejście od religii mitologicznej do soteriologicznej (kiedy pojawia się pojęcie zła moralnego). Pojęcie diabła pojawiło się w chrześcijaństwie i islamie poprzez judaizm z wierzeń starożytnego Iranu (manicheizm, mazdaizm i zaratusztrianizm). Według Biblii Diabeł to stworzenie duchowe będące głównym przeciwnikiem Boga oraz wszystkich, którzy mu oddają cześć. Nie jest jednak równy Bogu; został przez niego stworzony. Nie należy go więc traktować jako "złego boga". Lista upadłych aniołów Upadły anioł W mitologi chrześcijańskiej upadły anioł to anioł wypędzony z nieba za sprzeciwienie się Bogu lub powstanie przeciwko Niemu. Po Pierwszej Wojnie w Niebie wielu aniołów zostało wypędzonych stając się upadłymi aniołami. Upadłe anioły według rangi Pierwszy krąg Serafy • Abaddon • Asmodeus • Astaroth • Leviathan • Lucyfer • Samael • Semyazza • Szatan Cherubiny • Salikotal • Azazel • Belzebub • Balberith • Lauviah • Marou Trony • Gressil • Focalor • Forneas • Murmur • Nelchael • Pruflas • Raum • Sonneillon • Verrine Drugi krąg Władczy • Balam • Marchosias • Nilaihah • Oeillet • Paimon • Rosier Cnotliwi • Agares • Ariel • Barbiel • Barbatos • Beliar • Pusron • Sealiah • Senciner • Uziel Potężni • Amy • Beleth • Carnivean • Carreau • Goap • Procell • Vual • Wall Trzeci krąg Książęta • Belphegor • Imamiah • Nisroch • Nithael • Verrier Archaniołowie • Ananael • Basasael • Mephistopheles • Rimmon • Rumjal • Sarfael • Zagiel Aniołowie • Arakiba • Araqiel • Araxiel • Arioch • Armans • Asael • Asbeel • Astoreth • Caim • Iuvart Inni • Adirael • Armaros • Atarculph • Azael • Azaradel • Azibeel • Azkeel • Azza • Badariel • Baraqel • Batarel • Batarjal • Busasejal • Chobaliel • Dagon • Daniel • Ertrael • Exael • Ezeqeel • Flauros • Gadreel • Gurson • Hakael • Hosampsich • Iomuel • Jeqon • Jetrel • Junier • Kasdaye • Kasbeel • Kokabel • Mammon • Moloch • Mulciber • Omiel • Orus • Penemue • Phenex • Regent • Rimmon • Rugziel • Sameveel • Samsapeel • Samsawiel • Saraknyal • Sariel • Seriel • Shaftiel • Shamsiel • Simapesiel • Tabaet • Tamiel • Thammuz • Thausael • Tiril • Tumael • Turael • Urakabarameel • Xaphon • Yomyael • Zavebe Demony to upadłe anioły, które służą Szatanowi. Biblia mówi: I zrzucony został ogromny smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, który zwodzi cały świat; zrzucony został na ziemię, zrzuceni też zostali z nim jego aniołowie. OBJ. 12,9 (BW) Demony są potężne ale Bóg ma nad nimi władzę. Biblia mówi: I zdumiewali się wszyscy, tak iż pytali się nawzajem: Co to jest? Nowa nauka głoszona z mocą! Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są mu posłuszne. MAR. 1,27 (BW) Jezus ma władzę nad demonami. Biblia mówi: A Jezus zgromił go, mówiąc: Zamilknij i wyjdź z niego! A demon rzucił go na środek i wyszedł z niego, nie wyrządziwszy mu żadnej szkody. I zdumienie ogarnęło wszystkich, i mówili między sobą: Cóż to za mowa, że mając władzę i moc nakazuje duchom nieczystym, a wychodzą? ŁUK. 4,35-36 (BW) W jaki sposób demony są przedstawiane w dzisiejszych czasach? Wróg jest niewidoczny, ale każdy z nas toczy z nim prawdziwą walkę. Biblia mówi: Gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich. EFEZ. 6,12 (BW) Jeżeli oddamy się w ręce Boga i sprzeciwimy Szatanowi, on (Szatan) ucieknie. Biblia mówi: Przeto poddajcie się Bogu, przeciwstawcie się diabłu, a ucieknie od was. JAK. 4,7 (BW) stosowane skróty: BW - Biblia Warszawska (tzw. Nowy Przekład) BT - Biblia Tysiąclecia BWP - Biblia Warszawsko-Praska (Biblia bpa Romaniuka) Abaddon (od hebrajskiego Abaddon - niszczyciel, w wersji greckiej: Apollyon) - anioł zagłady opisany w Apokalipsie św. Jana (9,11) jako anioł przepaści, który wyłania się z otchłani jako książę czeluści piekielnych. Także w ogóle anioł czeluści (otchłani), władca demonów. W Starym Testamencie i innych pismach żydowskich nazwy Abbadon używa się na określenie świata podziemnego – otchłani piekielnej; u niektórych rabinów jest to najgłębsze miejsce w piekle. Abaddon w Biblii jest Aniołem czeluści i sługą Boga, w okultyzmie jednak i w pismach niekanonicznych jest aniołem zła. Postać znana także w nowożytnej literaturze. W Mesjadzie Friedricha Gottlieba Klopstocka występuje w pierwszych pieśniach diabeł imieniem Abaddona, który żałuje, że odstąpił od Boga. Ujęcie poety wywołało w swoim czasie w świecie uczonych żywą dyskusję nad ostatecznymi losami tego złego anioła. Klopstock sam nie uważał za stosowne wspomnieć w ostatnich pieśniach o jego ułaskawieniu w dniu ostatecznego sądu. Nelchael - upadły anioł należący niegdyś do Chóru Tronów. Anioł ten zajmował się nauczaniem matematyki i nauk fizycznych. Asmodeus lub Asmodeusz jest złym duchem znanym głównie z biblijnej Księgi Tobiasza. Poza tym wzmianki o nim spotyka się w demonologii i w niektórych legendach talmudycznych, do których trafił prawdopodobnie z zoroastrianizmu w czasie, gdy terytoria Żydów przeszły w ręce perskich Achemenidów. Znaczenie przypisywane Asmodeusowi w demonologii jest mniejsze niż w judaizmie czy zoroastrianizmie - według Mniejszego klucza Salomona plasuje się on dopiero na 32 miejscu w piekielnej hierarchii. Chrześcijańscy demonolodzy są zgodni co do jego zadań w Piekle - ma on rozbudzać pokusy cielesne. Według Malleus Maleficarum jest on demonem pożądania, z czym zgadzał się Sebastian Michaelis dodając, że jego przeciwnikiem jest Św. Jan. Według niektórych XVI-wiecznych demonologów, którzy przypisywali każdemu miesiącu "patronującego" mu demona, Asmodeus jest najsilniejszy w listopadzie. Według innych demonologów, czasem przypisanym temu demonowi był okres od 30 stycznia do 8 lutego. Ma on pod komendą 72 legiony demonów i jest jednym z królów Piekła (Lucyfer miałby być cesarzem). Według innych podań jego domeną jest też hazard, zemsta i homoseksualizm - miał być protektorem gejów, a homoseksualizm był jednym z jego sposobów uwodzenia. Belial - jeden z 4 piekielnych książąt (pozostali to Szatan Lucyfer i Lewiatan). Dosłowne tłumaczenie to ten który nie ma pana lub niegodziwiec świata. Symbol niezależności szatan (hebr. ??? satan - nieprzyjaciel; w dziełach gnostyckich nazywany czasem Azazelem) - w judaizmie, chrześcijaństwie i islamie naczelna personifikacja zła oraz jego sprawca. W Nowym Testamencie wiara w istnienie szatana i demonów jest już powszechna. Symboliści uznają te istoty za symbole zła, realiści mówią zaś o jak najbardziej osobowej, ponadludzkiej egzystencji szatana. Pozycja szatana jako przeciwnika Boga zostaje poszerzona o rolę kusiciela, przeciwnika Jezusa i wspólnoty chrześcijańskiej. Problem szatana w religii odzwierciedla pytanie o początek zła w ogóle Lucyfer (łac. lux: światło oraz ferre: nieść - niosący światło) - w dawnym Rzymie nazwa Jutrzenki-Wenus, gwiazdy zarannej. W chrześcijaństwie imię to pojawiło się najprawdopodobniej po raz pierwszy w łacińskim przekładzie Biblii dokonanym pod koniec IV w. przez św. Hieronima ze Strydonu, zwanym Wulgatą. Znajduje się ono w Księdze Izajasza 14,12. W oryginalnym tekście hebrajskim występuje ono jako heilel ben-shachar (???? ?? ??? po hebrajsku). Heilel oznacza planetę Wenus, zaś ben-shachar to świetlisty syn poranka, a pierwotnie odnosiło się do Nabuchodonozora II, władcy Babilonu. Według późniejszej tradycji chrześcijańskiej Lucyfer to imię zbuntowanego przeciw Bogu anioła, który sprzeciwił się stworzeniu kobiety. Został za to strącony do piekieł i stał się ich władcą, księciem ciemności, szatanem, przeklętym po wsze czasy przywódcą hord piekielnych. Przed upadkiem był jednym z najwyższych rangą aniołów i zasiadał po lewicy Boga. Z tego miejsca zrzucił go archanioł Michał. Według apokryfów Lucyfer i archanioł Michał stoczyli walkę w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy. Lucyfer przegrał i został przykuty do słupów w piekle łańcuchami, które nieustannie próbuje zerwać. W XII w. istniała sekta Lucyferianów, którzy wierzyli, że ostatecznie Lucyfer zwycięży archanioła Michała.
Upadły Anioł Mari Jungstedt na Allegro.pl - Zróżnicowany zbiór ofert, najlepsze ceny i promocje. Wejdź i znajdź to, czego szukasz!